فرقی نداره کجا باشی. تهران باشی یا علیآباد سفلی. ایران باشی یا نوروژ.
آدما توی ذهنیت خودشون از اطراف زندگی میکنن نه تو حقیقت اطراف. شاید حقیقت اطراف ما اصن وجود نداشته باشه. ولی من اینو نمیخوام بگم. میخوام بگم وجود هم داشته باشه ما باهاش کاری نداریم. ما با ذهنیتهامونه که زندگی میکنیم.
اونی که میگه گور بابای تحریم و گرونی، با اونی که میگه تحریما فلجمون کرده، در واقع سالهاست که تو یک محیط دارن زندگی میکنن. ولی کیفیت زندگیشون با هم فرق داره. نمیگم کیفیت کدوم بهتره که گارد بیخود نگیریم. فقط قبول کنید که فرق داره.
پ.ن: این که کدوم کیفیت بهتری داره به این سادگی معلوم نمیشه. بستگی به معیار آدما از کیفیت داره. و معیار هم بستگی به ذهنیت. در واقع معیار حقیقی احتمالا تا قبل مرگ مشخص نشه.
درباره این سایت